Stefan werkt als cardiac care-verpleegkundige op de afdelingen hartbewaking en eerste hart- en longhulp van het ziekenhuis Isala in Zwolle. Hij werkt nu zo’n anderhalf jaar op deze afdeling, maar is al veel langer verpleegkundige. In het verleden was hij dertien jaar militair, waarvan de laatste vier jaar militair verpleegkundige. Maar vanwege zijn gezin wilde hij niet meer lang van huis zijn en bovendien had hij de wens zich als verpleegkundige te specialiseren. Daarom koos hij ervoor buiten militaire dienst te gaan werken. In juni had hij in Isala een dagdienst gedraaid en was hij onderweg naar huis…

Stefan woont in Wierden en was vanuit Zwolle op de N35 al voorbij Nijverdal toen hij in een file aansloot. De bestuurder van een bestelbus achter hem zat echter niet op te letten en knalde tegen hem aan. Beiden leken er goed van af te komen. Stefan had wat last van zijn rug en zijn nek, de andere bestuurder had rook ingeademd die uit de airbag was gekomen, maar ze vonden het niet nodig een ambulance te laten komen. De auto’s werden aan de kant gezet, er werd een bergingsbedrijf ingeschakeld en nadat de schadeformulieren waren ingevuld, liet Stefan zich ophalen. Rond half zes was hij thuis.

Stijf als een plank

“Toen had ik al wel flinke spierpijn”, vertelt hij, “en ’s nachts zette dat door. Pas toen merkte ik dat het toch wel een aardige klap was geweest. De dag erna was ik zo stijf als een plank. De huisarts adviseerde me rustig aan te doen, m’n spieren warm te houden, eventueel wat pijnstillers te nemen en vooral goed in beweging te blijven. Ik heb vervolgens nog twee weken gewerkt, maar dat ging steeds moeizamer. Op een gegeven moment zat ik op het werk op een stoel en kon ik niet meer omhoogkomen. Toen heb ik me ziekgemeld en kwam ik thuis te zitten. Daarna ging het steeds slechter en kon ik alleen maar in de foetushouding op de bank liggen. Elke andere houding deed me veel pijn.”

Specialist in letsel

Stefan liet zich door een fysiotherapeut behandelen, met massage, dry needling en nog andere therapieën, in meer dan twintig behandelingen, maar die hadden telkens maar een dag of twee, drie resultaat. Daarna kwamen zijn klachten telkens terug. Stefan: “Op een gegeven moment wist de fysiotherapeut het ook niet meer en verwees de huisarts mij door naar een orthopeed. Er werden foto’s en een MRI-scan gemaakt, maar daar kwamen geen bijzonderheden uit. Volgens de orthopeed moest ik er door middel van rust van herstellen of met hulp van een andere zorgaanbieder, een specialist in letsel zeg maar, zoals DBC. Inmiddels had ik een letselschadeadvocaat ingeschakeld en ook die kende DBC. Via hem ging de verzekeraar van de tegenpartij ermee akkoord dat ik me daar liet behandelen.

Geen pijnklachten meer

Ten tijde van dit gesprek met Stefan was hij acht weken onder behandeling bij DBC geweest en had hij er nog tien te gaan. Bij DBC is eerst goed naar zijn klachten gekeken. Met speciale apparatuur zijn de beperkingen in zijn beweging en in zijn krachten gemeten en is onder meer de stand van zijn rug onderzocht. Ook heeft Stefan verschillende gesprekken met de psycholoog van DBC gevoerd, bijvoorbeeld over wat er nodig is om weer aan het werk te kunnen. “Ik voel zeker vooruitgang”, vertelt hij. “Ik heb veel minder last van mijn rug en kan gemakkelijker weer rechtop zitten. Ook in de beweging heb ik geen pijnklachten meer.”

Samenwerking met interne bedrijfsfysiotherapeut

Het behandeltraject bij DBC omvat ook een werkplekanalyse. Hierbij worden de belastende aspecten bekeken die bijzonder zijn voor de werksituatie van Stefan. Deze aanpak maakt een afgestemde, specifieke training mogelijk, evenals een passend advies en een opbouwschema voor de werkhervatting. De fysiotherapeut van DBC, Linda de Haan, werkt hierbij nauw samen met de interne bedrijfsfysiotherapeut van Isala. Zij hebben gedurende het behandeltraject structureel contact met elkaar om aandachtspunten en opbouw af te stemmen en om de voortgang te evalueren. De interne bedrijfsfysiotherapeut van Isala voert vervolgens de coaching en de afstemming op de werkplek uit. Stefan: “Afgelopen week ben ik weer vier uur aan het werk geweest. Omdat ik daarna ook nog een behandeling bij DBC had, voelde ik ’s avonds en ’s nachts mijn spieren wel verkrampen, maar dat zal een kwestie van gewenning zijn. Ook kan ik daar dankzij de gesprekken met de psycholoog nu beter mee omgaan. De behandeling helpt me absoluut in mijn herstel!”